نحوه برخورد با افراد مبتلا به اختلال خود شیفتگی

خود شیفتگی یکی از اختلالات روانی بسیار مهم می باشد که با دسته افراد نمایشی نیز ارتباط دارد .   خود شیفتگی یکی از اختلالات روانی بسیار مهم می باشد که با دسته افراد نمایشی نیز ارتباط دارد . بر اساس نظر مشاور روانشناس متخصص افرادی که دچار اختلال خود شیفتگی هستند افرادی نیستند که خود را زیاد دوست دارند بلکه افرادی هستند که خود را بسیار مهم می دانند و به شکل بسیار اغراق آمیزی نسبت به توانایی ها و لیاقت خود می اندیشند . از نظر این افراد نیاز ها و خواسته های دیگران ، چه اعضاء خانواده و چه اعضاء جامعه اهمیت زیادی نداشته و جایگاهی ندارد . این افراد معمولا در برخورد با دیگران بسیار رئیس بازی در می آورند و با تحکم و تکبر با بقیه رفتار می کنند و در مقابل نیز توقع احترام و تحسین نیز از نزدیکان دارند . این افراد به شدت در معرض اختلال افسردگی هستند زیرا چنانچه نتوانند انتظاراتی که از خود دارند را بر آورده کنند به شدت دچار ناراحتی و افسردگی می گردند .

این اختلال در مردان شیوع بیشتری نسبت به زنان دارد . این افراد تنها به نظر خودشان اهمیت می دهند و سردی دیگران برای آنها اهمیت ویژه ای ندارد ، این افراد بر اساس نظریه هایی که در روانشناسی ازدواج هست ، افرادی موفق در زندگی مشترک نیستند و به راحتی باعث احساس خشم طرف مقابل می شوند زیرا افراد مبتلا به اختلال خود شیفتگی فاقد احساس گناه و شرم هستند و در مقابل ناراحتی و خشم همسر خود نیز بسیار خونسرد عمل می کنند و این افراد معمولا احساسات خود را به دیگران نشان نمی دهند و همدلی و همدردی بسیار پایینی دارند .

چگونه با خود شیفته ها برخورد نماییم ؟

-         تفاوت های را بپذیرید :  شخصیت افراد با یکدیگر تفاوت دارد و هیچ فردی مانند دیگری فکر و رفتار نمی کند ، پس بهترین روش برای برخورد با افرادی که دچار اختلال خود شیفتگی می باشند نیز پذیرش تفاوت و ایجاد راه های تعامل با آنها به جای مبارزه برای تغییر آنهاست .

-         احساس نا امنی آنها را درک کنید : درک دلایلی که باعث می شود تا فردی دچار اختلال خود شیفتگی گردد به شما کمک می کند تا احساس بهتر نسبت به آنها داشته باشید . این افراد معمولا در مکالمه با مشاور خانواده حضوری احساس نا امنی که از محیط اطرافشان دارند را به راحتی بروز می دهند و بیان می کنند که دلیل رفتارشان مشکلات شخصی با اطرافیان نیست بلکه احساس نا امنی می باشد که در خود دارند .  

-         توقع تایید از افراد خود شیفته نداشته باشید : ارتباط معمولا بر اساس یک رابطه دو سویه از طرف دو طرف حمایت می شود و به شکلی می توان گفت افراد در رابطه تلاش می کنند تا برد برد باشند اما رابطه با افراد خود شیفته این گونه نیست و معمولا این افراد برای شادی و رضایت شما تلاشی نمی کنند بنا بر این چنانچه می خواهید در رابطه با فردی خود شیفته باشید ، نمی توانید از آنها توقع درک و یا تایید داشته باشید .

-         رابطه خود را مرز بندی کنید : در مطب روانشناس به افرادی که با افراد مبتلا به اختلال خود شیفتگی ارتباط دارند پیشنهاد می شود تا برای خود در ارتباط با آنها مرزی تعیین کنند و آن را حفظ نمایند . افراد خود شیفته تمایل زیادی به کنترل کردن افراد و به چالش کشیدن مسائل و زندگی اطرافیان دارند و داشتن یک مرز مشخص با آنها ضروری می باشد .

-         یاد بگیرید به موقع از آنها دور شوید : ارتباط با فردی که دچار اختلال شخصیت می باشد راحت نیست . این افراد رفتار بی رحمانه ای با دیگران دارند و چنانچه احساس می کنید نمی تواند احترام خود را در رابطه با آنها مخصوصا رابطه عاطفی ، نگه دارید ، سعی کنید تا به موقع از آنها دور شوید ، زیرا در غیر این صورت آسیب های جبران ناپذیری خواهید دید .

دلایل بروز اختلال خود شیفتگی

 عوامل بیولوژیکی ، اجتماعی و روانی در بروز اختلال خودشیفتگی یافته شده اند اما در تحقیقاتی که در دنیا برای یافتن دلایل این اختلال انجام شده هنوز نتوانسته دلیل اصلی و کلیدی آن را بیابد . بسیاری از روانشناسان بر این اعتقاد هستند که سبک فرزند پروری غلط عامل اصلی بروز این اختلال می باشد . والدینی که بیش از اندازه به خواسته های کودک بها می دهند و یا بیش از اندازه وی را نا دیده می گیرند احتمال آن که فرزندانی با اختلال خودشیفتگی در بزرگسالی داشته باشند بسیار زیاد است . کودکانی که مورد بی توجهی والدین بوده اند به دلیل حفظ بقا و امنیت خود سعی می کنند تا بیشتر به خود بها دهند و این رفتار آنها نوعی واکنش دفاعی به حساب می آید که در بزرگسالی به خودشیفتگی می انجامد .

نشانه های فرد خود شیفته

1-    خود را جالب تر ، جذاب تر و مهمتر از اطرافیان می دانند .

2-    در گفتگو تنها به صحبت های خودشان توجه دارند و اهمیتی به صحبت های طرف مقابل از خود نشان نمی دهند .

3-    اعتقاد عجیبی به قانون های خودشان دارند و احساس می کنند قانون های اجتماعی فقط برای دیگران وضع شده است و شامل حال آنها نمی شود و خود را ملزم به رعایت هیچ قانونی نمی دانند .

4-    در هر مشکلی خود را بی تقصیر و اطرافیان یا محیط را مقصر می دانند و به هیچ عنوان برای چیزی خود را سرزنش نمی کنند .

5-    چنانچه مسائل بر اساس نظر و مطابق میل آنها پیش نرود به سرعت عصبانی می شود و کنترل خود را از دست می دهند و ممکن است واکنش های غیر قابل انتظاری از خود نشان دهند .

نویسنده : غزاله البهشتی